Seray Sayar LEVENT

Kendimiz gibi,Dünya’nın sistemini de bozduk…Elimize sağlık! Geçen gün mail adresime yine imza kampanyasıyla ilgili bir paylaşım geldi.Bu imzalar nasıl,hangi şekilde işe yarıyor bilemiyorum ancak insani olarak kayıtsız da kalamıyorum.En azından bir parça faydam olsun düşüncesiyle genel olarak ne istendiğini okurum. Yine böyle bir paylaşım karşıma çıktı. Buy sefer köpek balıklarına yardım çağrısı vardı. Çağrı şu şekildeydi: “Brezilya’da 10.000 köpekbalığı büyük balıkçılık şirketleri tarafından yüzgeçleri uğruna vahşice öldürüldüler ve parçalandılar. Köpekbalıklarının deniz ekosistemlerinin korunmasındaki hayati rolüne rağmen, yüzgeç ticareti Brezilya’da ne yazık ki hala yasal. Biz harekete geçmedikçe de bu kıyım sürecek. Bugün hayati bir dönüm noktası olabilir! Brezilya Kongre üyeleri yakın bir tarihte, yüzgeç ticaretinin tamamen yasaklanmasına ilişkin görüşmelere başlamayı planlıyorlar – ama kanun koyucuların sadece konuşmaları değil, eyleme de geçmeleri gerekiyor. Çok bü

Çocukla ilk ayrılış Çocuklar genel olarak ilk evden ayrılışlarını, okulöncesi kurumlara başladıklarında yaşarlar. İlk öğretmenle tanışma, ilk defa kendi güven alnından uzaklaşma, ilk arkadaş edinme, ilk yalnız kalma ve birey olma mücadelesi... Bütün bu ilkler de elbette ki durumu kabul etmek ve uyum sağlamak sancılı bir süreçtir. Ebeveynlerin en çok yaşadığı ve sorduğu soru da ağlayarak yuvaya bıraktıkları çocuklarının bu durumdan psikolojik olarak etkilenme olasılıkları ve sürecin hep böyle olacağının endişesi… Öncelikle yılların verdiği tecrübeye dayanarak şunu yazabilirim; Çocukların psikolojisi tahmin ettiğinizden fazla sağlamdır bu konuda rahat olun. Ayrıca 3 yaşından önce çocuklarda bu tür ayrılık kaygısı oldukça az görülür ve en kolay yeniliğe alışan grup 3 yaş öncesidir. Bununla birlikte, Çocukların okulöncesi eğitime başladığında ağlamalarının birkaç nedeni olabilir. İşte bazı yaygın nedenler şunlardır; 1. Yeni Deneyim: Okulöncesi eğitim, bir

Sende mi Brutus! Sosyal devlet nedir? Peki, sosyal belediyecilik nedir? Peki, haksız rekabet kamu gücü nedir? Peki, halkın vergilerini fütursuzca harcayıp, var olan merkez yönetime veryansın eden yerel yönetimler ve muhalefet kanalları sizce nasıl bir siyaset izliyor? Bütün bu sorularımın aslında tek cevabı var…”Körler sağırlar birbirini ağırlarken, filler tepişiyor ve çimenlerin altta canı çıkıyor.” Aslında kimse ne küçük esnafı düşünüyor ne de sosyal hak ve özgürlüklerin peşinde, tek mesele halka hizmet değil, yandaşları daha nasıl besleyebiliriz, hepsi bu… Marketler açıldı, bakkalların nefesi kesildi… Büyük alış veriş merkezleri açıldı, çarşı esnafının kanı çekildi… Son yıllarda da kontrolsüz bir şekilde internet satışları başladı ve şartlara uyamayanlar ölsün dendi… Ve nihayet bizim gibi eğitim kurumlarına sıra geldi… En fenası ne biliyor musunuz? Karşımızda ya devlet var ya da yerel-merkez kamunun sonsuz gücü, anlayacağınız

Türk Toplumu Nereye Koşuyor? Yazı başlığını yazarken bir hayli düşündüm, zira yazacak çok şey varken, uçuruma mı, yoksa bizlerin göremediği mutlu sona koşturan mı, olduğunu anlamakta zorlandığım bir toplumu bu sayfaya nasıl sığdıracağımı, bir hayli düşündüm. Öncelikle uzun bir bayram sonrası herkesin şeker ya da kurban bayramı kutlu olsun. Çekirdek aileler için dinlenme fırsatı olmuşken, kalabalık ve şehirlere dağılmış aileler için koşuşturmalı bayram geçirildiğini düşünüyorum. Başta da yazdığım gibi gerçekten bize neler oluyor ve bu hızla nereye koşmaya çalışıyoruz? Sokağa çıktığınızda… Bu yaşıma kadar rastlamadığım bir çıplaklıkla karşı karşıya gelmeye başladığımda ki bunu biz yaşlarda ki herkesin fark etmesi içimi biraz rahatlatıp yobazlaşmadığımın teyidi oldu. Evet, kız çocukları ve kadınlar artık bir sutyen ile rahatlıkla gezerken, genç erkekler bir garip giyimler içinde ortalıkta rahatça gezebiliyor. Elbette ki kişinin özgür yaşamını kimse kınayamaz ve