Biz Boşanıyoruz!

  Boşanma, çeşitli nedenlerden dolayı eşlerin aralarındaki nikâh akdini bozmaları evliliklerini sona erdirmeleri ve ayrılmaları şeklinde tanımlanabilir. Günümüzde gerek dünyada gerekse de ülkemizde boşanma olaylarında maalesef büyük bir artış var.

Boşanmanın birçok nedeni olabilir, yaygın olarak eşler arasındaki iletişimin yeterli ve istendik düzeyde sağlanamaması, aile içi şiddet, ekonomik sorunlar, kişilik, sosyokültürel değer alışkanlıklar ve tepkiler konusunda uyum sağlayamayan insanlar ayrılmaya karar verebiliyorlar.

Nedeni her ne olursa olsun boşanma eşleri etkilediği kadar  -eğer varsa-ailedeki çocuğu veya çocukları da etkilemektedir. Ailenin bir parçası olan çocukların ailenin parçalanıyor olmasından etkilenmemesi düşünülemez. Eşler boşandıklarında birbirlerinden ayrılırlar ama çocuklarından ayrılamazlar. Çocuklar boşanma olayının dışında değil içindedirler, seyirci değil, oyuncudurlar. Bu etkilenme çocuk için çoğunlukla olumsuz olmakta ve boşanmış ailelerin çocukları yaşamın ilerleyen dönemlerinde birçok sorun yaşayabilmektedir.

                                                                            

Tıpkı kuruluşunda olduğu gibi boşanmada uzun uzun düşünülerek verilmesi gereken bir karardır. Aile kurulurken ne kadar ince elenip sık dokunuyorsa aynı hassasiyet boşanmada da gösterilmelidir.

Unutulmaması gereken en önemli nokta boşanmanın en son çare olduğudur. Eşler düşünmeli ve en doğru kararı vermelidirler.

Bu kararı vermezden önce şu soruları kendinize sorun:

-Boşanma,  problemleri çözecek mi yoksa daha da artıracak mı?

-Boşanmanın sizi ve çocuğunuzu nasıl etkileyeceğini düşündünüz mü?

-Boşanma kararını almazdan önce her şeyi yaptınız mı?

-Sonrasında yaşanabilecek olası problemlerle rahatça baş edebileceğinizden emin misiniz?

Bu kararı kesin olarak almışsanız bunu boşanmalarda en çok zorluk yaşayan ve mağdur olan çocuklara da uygun yollarla açıklayıp anlatmak gerekir.

Kararınızı açıklamadan önce çocuk veya çocuklar buna hazır hale getirilmeli, gerekirse uzman desteği alınmalıdır.

Kararı ebeveynin birlikte açıklaması daha kolay olacaktır.

Çocuğun yaşına uygun olarak kolay ve anlaşılır ifadeler kullanmak, boşanmanın nedenlerini, başka bir çözüm kalmadığını ebeveyn birbirlerini kötülemeden, suçlamadan bu kararda çocuğun bir suçu olmadığı uygun bir dille ifade edilmelidir.

Böyle bir durum karşısında çocuklar alışılmadık şiddetli tepkilerde bulunabilir, hırçınlık, içe kapanıklık, saldırganlık, öfke, derslerde başarısızlık, fiziksel problemler(uyku, yeme içme tuvalet alışkanlıkları vs)ortaya çıkabilir veya çocuk anne babadan birini bu olayla ilgili suçlayabilir veya  Olumsuz duygular geliştirebilir.

Boşanma olaylarının çocukları en az etkilemesini sağlamak için anne babalar neler yapabilir?

Boşanan çiftler birbirlerinden ayrılmakta ama asla çocuklarından ayrılmadıklarının bilincinde olmalılardır. Çocuk her ikisiyle de görüşebilmelidir.

Ayrıldıktan sonra anne ya da baba çocuklarına birbirlerini kötülememeliler, olumsuz yönlerini anlatmamalılardır.

 Boşanma sürecinde anne baba dürüst olmalı ve yalan söylemekten çekinmeliler, güven duygusuna zarar vermemelilerdir.

Çocuğun anne babasını yeterince görmesi sağlanmalı eşe olan kızgınlıktan dolayı bu görüş engellenmemelidir.

Çocuk kesinlikle anne babası gibi düşünmeye zorlanmamalı, onlar tarafından birbirlerine karşı bir koz olarak kullanılmamalı, taraf tutması beklenmemeli ve maşa haline getirilmemelidir.

Ayrı olsalar bile anne baba ilgisi ve sevgisi kesinlikle esirgenmemelidir. Özellikle çocukla geçirilmesi planlanan zamanlar ertelenmemeli veya yerine başka programlar koyulmamalıdır.

Boşanmayla gerçekleşecek değişiklikler konusunda çocuk bilgilendirilmeli çocuğun hayatını etkileyeceği düşünülen değişiklikleri( şehir, okul değişikliği vs)hemen yapılmamalıdır.

Çocuğun bakımı eğitimi vb. gerekli olabilecek ekonomik problemler halledilmiş olmalı mutlu olur gerekçesiyle maddi yönden istediği her şey yerine getirilmemeli, dengeli davranılmalıdır.

Çocuğun fiziksel ve ruhsal gelişimi hem anne, hem baba tarafından takip edilmeli çocukta var olan veya boşanma sonrası ortaya çıkabilecek olumsuz davranışlar ayrılan eşle özdeşleştirilmemeli(babasının oğlu, annesinin kızı vs)

                                                             

Boşanma sonrası çocuğa karşı geliştirilecek tutumlar konusunda anne baba ortak hareket etmeli ve tutarlı davranmalıdır.

Çocuğa cinsiyetine uygun olarak yakın akraba çevresinden örnek alabileceği birilerinin destek olması problemlerin daha kolay atlatılmasına yardımcı olacaktır.

Ama….Biz ne yapıyoruz? Bütün bu bilisel uyarılara rağmen çocuğumuzu koz olarak kullanmaktan, karşı tarafa kinimizi gösterebilmek için onları aracı yapmaktan ya da boşanmanın verdiği vicdan azabıyla onların kulu kölesi olmaktan asla kaçınmıyoruz…

A…Özellikle anne-baba birbirini suçlamayı asla bırakmazken çocuğun dengesini bozacak her türlü tatsızlığı sürdürmeye devam ediyoruz….

Ve hatta ayrılsak da eşler ayrıldığının farkına bir türlü varmak istemediklerinden çocuğu ayaklı fukara gazetesine anında çevirebiliyor üzerine bu çocuğun sağlıklı büyümesini ısrarla bekliyoruz….

Çocuk sormaz mı? ‘‘Mutluyken, gülüp oynarken, her şey yolundayken bana mı sordunuz?  da, şimdi gözünüzü oyarken beni arada harcıyorsunuz ‘’diye!

   Nasıl ki,artık biz büyüdük evlenmeye karar verdik diyorsanız boşandığınızda da o büyümenin sorumluluğunu yerine getirmeniz gerekir hele ki arada evlatlarınız varsa….

  Dilerim ki kimse boşanmasın,küsler barışsın ve siz evlatlarınızla birlikte mutlu mesut yaşayın…Toplumu ayakta tutan en önemli değer ailedir…Aile dağıldığı zaman toplumda darmadağınık olur….

Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın, akıl ve beden sağlığınızı korumaya çalışın!