HENGÂMEDE UNUTTUĞUMUZ GÜN, “AİLE GÜNÜ”

Günden o kadar karışık ve can sıkıcı ki, aslında toplumun mihenk taşlarını oluşturan ve toplumu toplum yapan aile kavramı aklımdan çıkıvermiş…

Benim her zaman savunduğum bir gerçektir. Eğer aile bütünlüğünü koruyabilseydik ve aile bireylerine gerekli önemi, eğitimi verebilseydik şu anda yaşadığımız kaosun hiç birini yaşamazdık…

Ama öyle yozlaştık ve zavallılaştık ki, ne aile birliğinin ne de gönül birliği içinde olduğumuz insanların kıymetini bilebildik hatta öyle haller yaşar olduk ki, menfaatler uğruna adına özgürlük diyerek en yanımızda olanın canını yakmaktan hiç çekinmedik. Aslında Türkiye’de yaşanan olumsuzlukları da biraz bahane ederek ailemizi dağıtmayı, çocuklarımızı yok saymayı, sevdiğimiz yarenimizi hesaba almamayı bir marifet bildik.

Anlayacağınız… Kültür yozlaşmasına kapılıp ne ana ne baba ne yar ne de aile olmayı beceremedik…

Kaldı ki, bizler bu çöküşü son 20 yıldır yaşıyoruz. Avrupa bizden önce yaşadığı çöküntünün olumsuz dönütlerini almaya başladığı zaman artık bir önlem alınması gerektiğini fark etmiş bile…

Şimdi BM tanımıyla Aile bakın neymiş:

Birleşmiş  Milletler Genel Kurulu, 20 Eylül 1993 tarih ve 47/231 sayılı kararı ile 15 Mayıs’ı Uluslararası Aile Günü olarak ilan etmiş ve 1994 yılından başlamak üzere her yılın 15 Mayıs tarihinin Aile Günü olarak kullanılacağını, kutlamanın Birleşmiş Milletlere üye ülkelerde olduğu gibi, dünyadaki tüm ülkelerde de yaygınlaşacağı umudunda olduğunu belirtmiştir.

Ailenin Önemi ve Değişen Aile Kavramı

Aile bir çocuğun yetişmesin de en büyük faktördür. Mutlu aile mutlu çocukların, mutlu çocukların da mutlu bir toplum oluşmasını sağlar.

Yani, bir toplumun oluşmasın da en büyük faktör ailedir ki hepimizin bildiği gibi ilk eğitim aileden başlar.

Bizim toplumumuzda da ne yazık ki, dejenerasyonların başlamasından dolayı Milli Eğitim özellikle Okulöncesi ve İlköğretim programlarına Değerler Eğitimi’ni eklemiştir.

Burada işlenen konu da Milli Değerlerimiz, geleneğimiz-göreneğimiz üzerinedir ki, iyice anlaşıldığın da ve uygulandığın da çocuklar için verimli olacağının inancındayım.

Toplum olarak maalesef bizde de bekâr anneler ve babalar çoğalınca aile tanımını biraz değiştirmek gerekmektedir.

Aile; anne-baba ve çocuktan oluşacağı gibi tek ebeveyn ve çocuktan da oluşabilmelidir ki bazı tanımlamalarda da artık yer almaktadır.

Aile güvendiğimiz,inandığımız kan bağından olan insanların topluluğu olurken bazen bir dernekte ki arkadaşlarımız ya da iş hayatımızdaki mesai arkadaşlarımızda olabiliyor.Önemli olan bu frekansı yakalayabildiğimiz iyi insanların bir araya gelmesidir bence aile….

Aile olabilmek için aynı anadan babadan doğmak şart değildir. Yeter ki, menfaatsiz birliktelikleri yakalayalım.

Hani gençlerin yeni bir lafı var ‘‘Kanka…’’ biz buna ahretliğim derdik… Altın da çok derin manalar var aslın da.

Üzüldüğün de üzülen, sıkıntısı senin sıkıntın olan, mutluluğunda mutlu olan, onun için endişelenen, başarısın da gururlandığımız insanlardı onlar…

Ve bizim ailemizin bir parçasıdır hepsi.

O yüzden tek çocuklu aileler hiç üzülmesin zaman içinde kardeş kadar yakın dostluklarla karşılaşacak çocuklarınız hiçbir zaman yalnız olmayacaklar.

Yeter ki, siz aile kavramını, sevgiyi, saygıyı çocuklarınıza aşılayın.

Aile, büyükleriyle güzelleşir…

Çocuğun anne ve babası ayrılabilir ama hiçbir zaman onları akrabalarıyla ayırmayın özellikle, babalarınızdan annelerinizden ve kardeşlerinizden…

İşte, çocuk o zaman mutsuz olur ve şu koca Dünya’da tek başına olduğunu hisseder buda ona mutsuzluk, güvensizlik getirir.

Özel günlerde çekişmeleri bırakıp hep bir arada olmak, aile olduğunuzu hissettirmek, atalarınızı ziyaret etmek ve ayrılmış olsanız da aileden ayrılmadığınızı çocuğa göstermeniz,çocuğunuzun  özgüvenli yetişmesini,ailenin ne kadar önemli olduğunu görmesini,terk edilmediğini hissetmesini,ileri de mutlu bir yuva kurmasını,mutlu çocuklar yetiştirmesini sağlar.

‘‘Aile Günü’’ birbirimizin kıymetini bildiğimiz bir gün olmalıdır ve medya kutlamalarıyla bitmemelidir.

Hatta ‘‘Aile Günü’’ aslın da Anneler, Babalar Günün den daha önemli olmalıdır. Çünkü Aile Günün’ de üzülecek hiç kimse olmayacaktır. Aile olarak benimsediğiniz her insanla bugünü mutlu mutlu kutlayabilecek ve hüzün yerini mutluluk alacaktır.

Lütfen hayal edin, “sevdiğiniz insanlar yanınızda çocuklarınız ve yaşlı anacığınız babacığınız hepiniz sofra başında günün kraterini yapıyorsunuz ve sevgili yol arkadaşınızla günün sonunda birer kahve içip şakalaşıyorsunuz.”

Ne güzel bir hayal değil mi? ne günün sıkıntısı kalır ne memleket meselesi ve bunlar yapılamayacak hayaller değil sadece görmek ve çabalamak yeterli….

Mutlu birey mutlu aileyi mutlu aile mutlu ve umut dolu toplumu oluşturur….

Ailemizi kaybetmeden kıymetini bilerek ,Atalarımıza ve değerlerimize sahip çıkarak mutlu bir toplum oluşturmamız dileği ile……

Aile Günümüz Kutlu Olsun!

Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın,akıl sağlığınızı korumaya çalışın!