ORTAYA KARIŞIK…

Birkaç gündür hem hoş hem nahoş birçok olaylar yaşadım gece yarısını geçti hoş bir müzikli mekândan şimdi geldim. Adı Nehir Restoran ilk kez dinlediğim genç insanlar Özgür ve Rüya dinlemenizi tavsiye ederim gerçi Adana’nın suyunu içmiş, ekmeğini yemiş neredeyse çoğunluğunda sanatçı ruhu var o ayrı bir konu. Temiz, ailenle evindeymiş hissi veren bir mekân. Arkadaşlarımı götürmeyi düşünüyorum gidiş yolunu iyice öğrendim kaybolmayız İnşallah…

Ve  lionların toplantısı vardı biz buna kabine deriz. Cumartesi gerçekleşen  toplantımız da koltuklarım bir kabardı bir kabardı inanamazsınız sevilmek ve tanınmak nede güzelmiş hele yazı yazdığım gazetemin ismini duyurmak ayrı bir şeref…Benim için gelen başkanlarım, hediye verenler evet gerçekten çook şımardım.İyi ki varsınız.

Gelelim asıl konuya,

Evet, bu oğlumun önerisiydi ‘’anne bırak insanları anlatmayı biraz da bizim bakkalımızı yaz’’ dedi.

Çocuk doğru söylüyor. Bakkalımıza, manavımıza, ayakkabı tamircimize kısacası mahalle esnafımıza sahip çıkalım eğer sosyal devlet olma peşindeysek önce bizden olanlara sahip çıkmamız gerekmiyor mu?

Bakın bir gün önce Kulübümüzün haberini yazıp gazetelere servis etmiştim. Cumartesi günü de haliyle toplantımız var Bekir beye (kendisi bakkalımızdır)haberler çıktı mı? Toplantıya yetişeceğim dediğim de, ‘‘ baktım baktım üç gazetede haberin var’’ dedi.

Market sizi tanır mı?

Pazar günü oldu. Oğlum ekmekle, yumurta almaya gitti. Geri geldiğinde nedense aklıma geldi poşetlere para verdin mi? Diye sordum oğlum ‘’yok anne Bekir amca poşet parası almıyor ve hatta iki yumurta fazla verdi benden olsun dedi’’ dediğin de yine marketler bütün bunları yapıyor mu? Sorusunu sorma ihtiyacı duydum.

Kaç AVM çalışanı ya da market çalışanı sizi, ailenizi tanıyor?

Kaç tanesi ‘‘önemli değil sonra parasını verirsin’’ diyor?

Kaç tanesi hal hatır soruyor?

Kaç tanesi çocuklarınızı bebecikten tanıyor ve büyümelerine şahit oldu?

Peki, kaç tanesi cenazenize geldi?

Ve hatta yaptığım işe bağlı kaç kolej  sahibi ‘‘bu çocukta benim öğrencim’’ diye bildi yada ‘‘bu muhitte ki bebeler geçmişte Ali ,Veli,Ayşe hep bu okuldan geldi geçti amma da büyüdü keratalar’’ diye bildi….

Ve daha fazla türlü türlü örnekleri siz benden daha çok sıralarsınız biliyorum….

Ama mahalle esnafınıza sahip çıkın!

Cenazeniz de,

Mutluluğunuz da ya da başınız dara düştüğünde onlar ve komşularınız hep yanınızda bunu hiç unutmayın.

Ne marketlerin çalışanları ne AVM de ki görevliler ne de bilmem ne siyasi parti görevlisi yanınızda…

Ne varsa yanı başınız da sizle yaşamı paylaşan insanlar da var ve onları global ekonominin eline bırakmayın olur mu?

Mahalle esnafına sahip çıkmak aslında geçmişimize sahip çıkmaktır.

Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın, akıl ve beden sağlığınızı korumaya çalışın!