VESSELAM ZORDUR ERKEK OLMAK!

                                     VESSELAM ZORDUR ERKEK OLMAK!

Şimdi bu başlıkta neyin nesi? Bu kadar ezilen, eziyet edilen kadın varken… Erkeklere üzülmekte nereden çıktı diyeceksiniz? İki erkek çocuğu annesi olarak gerçekten üzülüyorum erkeklerin haline, ben izah edeyim hala haksız derseniz bol… Bol… Kızabilirsiniz.
Dünyaya gelirler, zavallıları canlı canlı organlarının bir parçasını ayırırız onlardan(gerçi şimdilerde bu işi narkozla halletmeye başladılar)sonra da üzerine düğün dernek yaparız. Eskiler, bir de garipleri korkuturlardı, pipini pilav yaptık diye, ne… Sadistmişiz be… Bir de erkekler neden böyle diyoruz. Adamlar da psikoloji bırakmamışız ki,
Vesselam zordur erkek olmak!
Sonra büyümeye başlarla ‘‘ Erkekler ağlamaz’’ deyip, garipler düşünce birde enselerine, bir tokatta biz patlatırız.
Vesselam zordur erkek olmak!
İlkokula başlar en çok dayağı onlar yer, genelde kızları hırpalamazlar olan garip erkek çocuklarına olur…Ortaokul, lise var olma ve korkak olmama derdine hep kavga, dayakla geçer zamanları. Erkek çocuğu yaşadığı sıkıntıyı bildirmez anaya babaya. Erkekliğe…. Sürdürmemek için.
Vesselam zordur erkek olmak!
Tüyleri yeni yeni çıkmaya başlar, onlar utançlarından başlarını kaldıramaz ama çokbilmiş bir aile dostu, ‘‘leen hatunlarla aran nasıl? hııı…’’ diye manalı manalı güler, e… haliyle genç ‘‘ o zaman karıya kıza bakma zamanıdır’’ diyerek ortada dolanır adı sapık olur.
Çocuk sakindir, duygusaldır, efendidir kolay kolay kız arkadaş edinmez çünkü seçicidir. Bu sefer ‘‘lenn oğlum manita yapmadın mı?’’ diyenden usanır, üzerine yoksa bu çocukta bir bozukluk mu ? Var diye aile ortaya düşer. Anlayacağınız kız arkadaşı olsa suç olmasa suç…
Vesselam zordur erkek olmak!
Delikanlı büyür, aile ‘‘çok para kazanacağın bir bölümü seç ya da bir iş yap ev geçindiren sen olacaksın ‘’ diye hayatın yükünü daha gencecikken üstüne yükler.
Artık okulu bitirmiştir, bu sefer askerlik krizi yaşanır garibim işe giremez, girse askerlik yok diye kadroya alınmaz. Askere gitsin gitmesine de, ‘‘ dönüşüm olacak mı?’’ diye kabuslar görür.
Vesselam zordur erkek olmak!
Gelir işini gücünü ayarlar az çok kendini geçindirmeye başlar.E….artık baş göz etme zamanıdır. Kendi bulur beceremez, aile bulur daha 25-26 yaşında hayata yeni başlayan gencin ‘ evi arabası var mı?’’ diye sorgular başlar. Üstüne ‘‘kızımızı rahat ettirecek mi? çeyiz kesilirken şunu bunu alabilecek mi?’’ diye tonlarca soru sorulur: Fukara diyemez ki, ‘‘ yahu sizin kızınız altın kaplama mı? ya da siz evlenirken yatlarla mı katlarla mı evlendiniz?’’
Vesselam zordur erkek olmak!
Neyse evlenir bir şekilde, kurtuldum der, ama bilmez ki dahası yerin dibinde, bu sefer ‘‘Çocuk yok mu? Çocuk ‘’ muhabbetleri hiç bitmez. Allah vere bir de bebek geç gelsin ‘‘o zaman da bu oğlan kısır mı? Yoksa görevini mi yapamıyor?’’ Lafları başlar, bu iş görev ya….
Vesselam zordur erkek olmak!
Çor olur çocuk olur evin isteği bitmez. Birken iki, iki iken üç… Eğer erkek artık yetişemiyorsa masraflara, işte o zaman kadın dikilir karşısına ‘‘Sen bu ailenin reisi değil misin? Tabii yapacaksın? ‘’Diye çekişmeye… Hatta bazen daha ileri gidilir, belki söylenmeyecek söz ilk söylenir ve ‘‘sen nasıl adamsın? Bir de erkeğim diye dolaşıyorsun’’ gibi can alıcı sözler sarf eder kadın.
Vesselam zordur erkek olmak!
Şimdi tekrar düşünmenizi istiyorum…
Biz analar evlatlarımızı bu telkinlerle büyütmedik mi?
Ataerkil toplumu biz yaratmadık mı?
Çünkü; yüzyıllar boyu kadın ezildi o da intikamını oğluna bu telkinleri vererek yaptı ki,o da ezsin anasına bağlı olsun ve anasını ezdirmesin, ama şunu fark etmedi analar;Bunu yaparken aslında hayatını mahvettikleri kendi evlatlarıydı…
Ne zor bir durum hayatları boyunca bir şeyleri yapmak zorundalar, güçlü olmak, ev geçindirmek, karısına iyi koca, çocuklarına iyi baba…
Ve en fenası! Olmak zorundalar…
‘‘Hanım, ben artık yoruldum çalışmayacağım, sen bizi geçindirirsin’’ deme şansları yok, ya da ‘‘benden izinsiz bedenime dokunmayın ‘’ ya da ‘‘ben asker olmak istemiyorum’’ ya da ‘’ ben çok güçsüzüm, bırakın hüngür hüngür… Ağlayacağım’’ gibi istemedikleri konumları reddetme şansları ya yok ya çok düşük. O yüzden erkeklerin dünyası acımasız, o yüzden duygusal zekâları zayıf…
Vesselam gerçekten zordur erkek olmak!
Anaların, babaların evlat ayırmayacağı… Kız, erkek çocuğu sınıflandırması yapmayacağı zaman… İşte o zaman… Kavgaların, gürültülerin, hırsların, çekişmelerin son bulacağı zamandır…
Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın, sağlıklı kalmaya çalışın!
Bugünkü İnsani Davranışımız,‘‘Çocuklarımıza insani değerleri yaşatıp, cinsiyet ayrımcılığı yapmadığınız zaman, canlıya saygı duymayı öğrenir’’

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden Küpe Takarlar?

Bekâret Kemeri

İyi ve Kötünün Felsefesi Nedir?