YAŞAMI BECEREBİLMEK…

                                                          YAŞAMI BECEREBİLMEK…

Geçen gün bir şiir yazdım, öylesine kendi kendime arada karalarım… Şiirim şöyleydi;

HEY! YAŞAM
Şitt şitt sana derim
Kulağını tıkasan da
Gözlerini sımsıkı kapasan
Dilin lal olsa da
Duy sesimi sana derim…
Bir gün bu çığlıklar susacak bilirim…
Şitt şitt! sana derim
Gözümü kaşımı yarsan da
Sana inat hep kalksam da
Beni duvarlara çarpsan da
Duy sesimi sana derim…
Bir gün bu çığlıklar susacak bilirim…
Hey! Yaşam…
Sana inat…
Seni yaşamayı beceririm…
8.7.2017

Ve… Bize bu duyguları yaşatan nedir diye düşündüm.
Biliyorum ki, hepimiz kalem tutabilir bir şeyler karalayabiliriz.
Peki, kaçımız hayatı yaşamayı gerçekten becerebiliyoruz?
Şimdi ağzınızın içini doldura doldura HAYIIIR dediğinizi duyar gibiyim…
Peki neden?
Buna da elbette ki sorumluluklar ve parasızlık diyeceksiniz…
Benim gibi, onun gibi acaba gerçekten bu mudur?
İmkânsızlıklar…
Aslında hepsi  doğru,  ancak yanlış olan bizlere daha bebeyken bu mesuliyeti ailelerimizin bir türlü verememeleri. Çünkü onlar bizlerin yerine hep karar veren, yaşamdaki var oluşumuzu şekillendiren otoriteler ve biz bu otoriteleri hiçbir zaman geçemedik.
Çocuğa yaşamı, yaşamayı becermeyi öğretemezseniz, sonuç belli, işte mutsuzluk, eşte mutsuzluk, kendi benliğin de mutsuzluk ve yaşamı becerememek…
Bu iş nasıl oluyor demeyin, etrafınıza baktığınız da durmadan sil baştan hayatı yaşayanları görürsünüz her seferinde tepe noktadan pat diye dibe iner…
Maddi başarı sağlamışsa bu sefer duygusal hayatında dikiş tutturamaz…
Evliyse ev halkıyla birlikte kendini yetersiz gördüğü için mutsuzluğu yaşar…
Bekâr ise hep korku endişe içinde özgürlüğümü mü kısıtlar, sonra değişir mi gibi düşüncelerle duygusal bağlanmayı reddeder çünkü kendince kendini böyle korur…
Her şey yolundaysa, o kadar istemediği sorumluluk alır ki, iç dünyası perişandır, çünkü aslında aklına gelince şehir, iş, meslek değiştirmektir istediği.
Yapamaz…
Ya da yapmaz…
Hayatı becerememekten korkar…
Evet, hayatı becermek hiç kolay değildir… Ama imkânsız da değildir…
Bir arkadaşım der ki, ‘‘gelecek için plan yapmam ve kimseye onu sevdiğimi söylemem, kimsenin sorumluluğunu almam ve kimse benim sorumluluğumu almasın… Ben özgürüm, özgürlüğümü kısıtlatmam…’’
Bir arkadaşım da karşı cinsin hep sıkıntı yarattığını ve ‘‘ben böyle mutluyum der’’, derken gözlerindeki umutsuzluğu görebilirsiniz…

Bütün bu yaşanan gel-gitli duyguların tek nedeni geçmiş yaşamdır.
Defalarca iflas edersin neden?
Yaşadığın ortamdan hep mutsuzsundur neden?
Habire mutsuzluğunu parasızlığa bağlarsın neden?
Mutsuz olabilme ihtimaline karşı mutluluğu teğet geçersin neden?
Dünyaya sadece bir kez geleceğini fark etmezsin neden?

Mutlaka bu sorularıma cevaplarınız vardır ancak reel olan şudur, bize kendi hayatımızı şekillendirebilecek zemin vermeyen ebeveynlerimiz doğal olarak kriz yönetimini de öğretmemiş ve yaşamı becerememekle kalmayıp başarısızlığın dibine vurmuşuzdur…
Elbette ki, geçmişi geri getiremeyiz ancak düzeltebilir varoluşumuzu, hayattan ne istediğimizi sorgulayabilir en asgaride mutlu olmayı,  yaşamı yaşamayı becerebiliriz…
Yeter ki, hayattan korkmayın…
Sevginizi söylemekten korkmayın.
Kaçak güreştiğiniz sürece hep galip gelen yaşam olacaktır…

Tekrar iflas etmemek için etrafınızı dinlemeyi ve yaşamın sessizliğini duymayı bilmeniz gerek.
Yaşadığınız hayattan mutsuzsanız, mutluluğunuz için yürekli olup peşinden koşmanız gerek.
Parasızlık bahanesi size engelse, paranın aslında araç olduğunu fark etmeniz gerek.
Mutlaka kısa planlar yapmak zorundasınız, insan evladının doğası gereği güven ister, iki adımın nereye gittiğini görmek ister…
Haaaa… Planınız olur olmaz…
Bu da yazı tura gibidir…
Yaaa kazanırsam!

Biliyor musunuz? Şu fani dünyayı mutlu yaşamak ve hayatı becermenin tek anahtarı SEVGİ…
Eğer güçlü, güvenli bir insan yanınızdaysa aşamayacağınız, mutlu olamayacağınız hiçbir şey yoktur…
Ölümden öte yol yoktur…
O yola giderken de ben ne yaşadım ya da bu hayatta varoluşumun nedeni nedir? Demek gerekir ki, yaşamı becerebilelim…
Her şeye rağmen hayat güzel ve mutlu yaşamaya değer…
Her zaman olduğu gibi şimdilik hoşça kalın, sağlıklı kalmaya çalışın!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Neden Küpe Takarlar?

Neden Küpe Takarlar? Şimdi bu kadar önemli sorunlar varken nereden çıktı küpe muhabbeti diyeceksiniz. Demeyin… Bazen ben bile neyi yazıyorum? Sosyal adaletsizlik gırra gidiyor ki artık zavallı bir vatandaş olarak bunu da uygulayanların sosyal devlet,sosyal belediye diyenlerin yaptığını görünce içim acıyor… Birbirinizi hoşgörün, insanız incitmeyin dedikçe, yanımda berimde insanların birbirine kıyım yapmalarına,sevgisizliklerine şahitlik ettikçe içim acıyor… En azından bilgi aktarımı yapayım da bir şeyler öğrenelim istedim. Evet, erkeklerin sol kulaklarına taktığı küpe… Ki benim büyük oğlumda takar pekte yakışır. Galiba biz Türklerin kanında var bu… Geçen gün yine küpe takan erkekler için çirkin laflar edenler oldu. Eee haliyle anneyim kanıma dokundu ki şuan da evladım vatani görevini yapıyor kısmetse Ekim ayın da burada efendi gibi her Türk gencinin yapması gerekeni yapıyor bedelli askerlik yapıldığı bir zamanı düşürsek oğlumun   6 aylık kısa dö...
Devamı

Bekâret Kemeri

Bekâret Kemeri Bugün sizlerle, ülkenin girdiği darboğazdan, salgından dolayı ölen vatandaşlarımızdan, aşı olsalar dahi patır patır ölen doktorlarımızdan, koltuğa oturan belediye başkanlarının garip değişimlerinden, vatandaşı boğan maddi sıkıntılardan, toplumun artık cinnet geçirme noktasına gelmesinden, salgını bahane ederek tek gelir kaynakları olan gıda sektörünün (daha doğrusu kafe, restoran çalışanları) kısıtlı çalışma dönemine girmesinin altında yatan nedenlerden, çocukların bu salgında psikolojik olarak ne derece etkilenip, çoğunda davranış bozukluklarının meydana geldiğini yazmanın dışında, başka konuda sohbet etmek isterim. Evet, mitoloji ve icatlar… Oldum olası hep Eskiçağı merak ederim. Bilirim ki icatlar ihtiyaçtan doğar. Mesela ilk bulaşık makinesini icat eden Amerikalı makine mühendisi bir hanım. Çok sevdiği yemek takımının bir parçası kırılınca hem üzülmüş hem de kızmış ve ilk bulaşık makinesini icat etmiş gibi gibi… Gerçi hala ilk limon sıkacağını kim ...
Devamı

İyi ve Kötünün Felsefesi Nedir?

Neden insanlar iyi veya kötü olmak zorundadır? Bir toplumda vicdan ve ahlak çöktüğünde toplumun kaderi yok olup gitmektir. Elbette ki gidiş, toplumun değerlerinin, öz benliğinin, inandıklarının gidişidir ve bu kültürel miras olarak toplumun yapısını olduğu gibi değiştirir. Aslında insan evladı var olduğu günden bu yana kötülük ve iyiliğin arasında kalmış, nedense kolay olanı kötülüğü seçmiştir. Zira iyilik, iyi olma durumu gerçekten çaba isteyen ve bazı Âdem evlatları için zor bir davranıştır. Kaç, canlı gördünüz yavrusuna tecavüz eden? Kaç, canlı gördünüz ortada açlık ya da bir tehlike yokken birbirini parçalayan? Göremezsiniz, zira Âdem evladı bütün kötülükleri sırtlamış yoluna devam ediyor. Peki, nedir, bu iyilik kötülük? Neden bizler bu kadar kötü ve acımasızız? İyi ve Kötü Felsefesi İyi ve kötü arasındaki ayrım, insanlık tarihinin en eski felsefi sorularından biridir. Felsefi açıdan bu sorular, farklı düşünce okulları ve filozoflar tarafından çeşitli şekillerde ele alınmıştır: ...
Devamı